Για τις δηλώσεις σχετικά με την απασχόλησή μας

Οι περισσότεροι συνάδελφοι/ισσες (όχι όμως και ο εκπρόσωπος στο Μικτό της ΕΣΗΕΑ) έλαβαν από τη διεύθυνση e-mail με το οποίο καλούνται ουσιαστικά να δηλώσουν αν απασχολούνται σε δεύτερη εργασία, έπειτα από αίτημα της Γραμματείας Ενημέρωσης Επικοινωνίας (έτσι κι αλλιώς τα υπόλοιπα στοιχεία που καλούμαστε να δώσουμε –σχέση εργασίας με το ΑΜΠΕ και συμμετοχή σε Ενώσεις– τα γνωρίζει λεπτομερειακώς η διεύθυνση).

Επειδή ζούμε σε πολύ πονηρούς καιρούς, διερωτιέται κανείς σε τι μπορεί να χρησιμεύσουν αυτές οι πληροφορίες. Το να δουλεύει κάποιος σε άλλο δημόσιο Μέσο είναι ασφαλώς παράνομο και εύκολα μπορεί να το διαπιστώσει η κυβέρνηση με τους τόσους ελέγχους (και μάλιστα πολύ καλοπληρωμένους) που κάνει.

Αλλού μπορεί να αναζητήσει κανείς τους σκοπούς μια τέτοιας επιμονής. Μπορεί κανείς εύλογα να υποθέσει ότι, αν ο αρμόδιος υπουργός –όποιος κι αν είναι αυτός– αποφασίσει να επιβάλει νέο φτωχολόγιο με ραγδαίες μειώσεις των μισθών μας, θα έχει πιθανώς ένα εύκολο επιχείρημα προς την κοινή γνώμη και τους άλλους συναδέλφους του κλάδου που θα συμπυκνώνεται στο εξής απόφθεγμα: «Μα αυτοί στο ΑΜΠΕ έχουν, οι μισοί, δεύτερες, τρίτες και τέταρτες δουλειές».

Και όταν θα το «παίζουν» αυτό τα κανάλια, εμάς δεν θα μας δώσουν καθόλου το λόγο για να εξηγήσουμε ότι αυτοί οι συνάδελφοι παίρνουν 200 ή 300 ευρώ στη δεύτερη δουλειά. Ότι, ακόμη κι αν παίρνουν κανονικό μισθό, έχουν ανάγκες οικογενειακές, παιδιών, στεγαστικών δανείων κ.λπ.    

Είναι προφανές πως πάγια επιδίωξη του κλάδου έπρεπε να είναι η μία δουλειά, αλλά με αξιοπρεπή μισθό που να καλύπτει όλες τις ανάγκες, έτσι ώστε όλοι να έχουμε ελεύθερο χρόνο για την προσωπική μας ζωή, αλλά και να υπάρχουν θέσεις εργασίας για τους ανέργους συναδέλφους. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες οι συνάδελφοί μας έχουν μία αποκλειστική απασχόληση σε έναν εργοδότη αλλά με μισθούς τριπλάσιους και τετραπλάσιους από τους δικούς μας. Σε κάθε περίπτωση αυτά είναι δουλειά της ΕΣΗΕΑ –όχι του κράτους.

Στην Ελλάδα του 2012 κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί σε κανέναν ούτε ότι θα διατηρήσει και στο μέλλον τη θέση εργασίας που έχει σήμερα ούτε ότι θα έχει τις αποδοχές που έχει σήμερα. Συνεπώς δεν μπορεί να του ζητήσει να «αφήσει» τη παραπάνω εργασία που έχει.

Ως προς τη δήλωση λοιπόν: Ο καθένας και η καθεμία από εμάς έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει. Ωστόσο θα πρέπει να σκεφτεί τις συνέπειες για όλους τους συναδέλφους –κι όχι μόνον για αυτούς που έχουν κι άλλες δουλειές.

Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων

Πέτρος Τσάγκαρης, μικτό ΕΣΗΕΑ,

Μιχάλη Ψύλος, ΔΣ ΑΜΠΕ